וַתִּשְׁכַּ֤ב ֙מַרְגְּלוֹתָוֹ עַד־הַבֹּ֔קֶר וַתָּ֕קָם בִּטֶ֛רֶום יַכִּ֥יר אִ֖ישׁ אֶת־רֵעֵ֑הוּ וַיֹּ֙אמֶר֙ אַל־יִוָּדַ֔ע כִּי־בָ֥אָה הָאִשָּׁ֖ה הַגֹּֽרֶן׃
wattiškaḇ margᵉlôṯāô ʿaḏ-habbōqer wattāqom biṭerewm yakkir ʾiš ʾeṯ-reʿehû wayyōʾmer ʾal-yı̂wwāḏaʿ ki-ḇāʾô hāʾiššâ haggōren:
Vocabulário do texto
Vocábulo | Transliteração | Classe | Frequência no AT | Significado |
---|---|---|---|---|
שָׁכַב | šāḵaḇ | verbo | 213 × | Qal: deitar-se, dormir, descansar |
מַרְגְּלוֹת | margᵉloṯ | substantivo ♀ | 5 × | perna, pé, lugar do pé |
בֹּקֶר | boqer | substantivo ♂ | 213 × | manhã |
קוּם | qum | verbo | 627 × | Qal: erguer-se, levantar |
טְרוֹם | ṭᵉrom | part. adverbial | antes | |
נָכַר | nāḵar | verbo | 50 × | Hiphil: reconhecer |
אִישׁ | ʾiyš | substantivo ♂ | 2.188 × | homem |
רֵעַ | rēaʿ | substantivo ♂ | 188 × | outro, vizinho, companheiro |
אָמַר | ʾāmar | verbo | 5.316 × | Qal: falar, dizer |
אָמַר | ʾāmar | verbo | 5.316 × | Qal: falar, dizer |
יָדַע | yāḏaʿ | verbo | 956 × | Niphal: ser conhecido, revelar-se |
בּוֹא | boʾ | verbo | 2.592 × | Qal: ir, vir |
אִשָּׁה | ʾišāh | substantivo ♀ | 781 × | mulher |
גֹּרֶן | goren | substantivo ♂ | 36 × | eira |
Um pouco de gramática
① O verbo principal da oração וַתִּשְׁכַּ֤ב ֙מַרְגְּלוֹתָוֹ עַד־הַבֹּ֔קֶר é וַתִּשְׁכַּב (wayyiqtol).
② A frase מַרְגְּלוֹתָוֹ expressa ideia espacial: lit. “ela dormiu junto à perna dele”.
Note que as notas massorética consideram o singular מַרְגְּלָתַו como um Kethib e o a forma plural מַרְגְּלוֹתָיו como Qere (ela dormiu junto às pernas dele). A A21 traduz como: “ela ficou deitada a seus pés”.
Observe que o sufixo 3ª m.s. é um genitivo de posse.
③ A combinação da preposição עַד + substantivo definido הַבֹּקֶר expressa ideia de extensão temporal: “ela dormiu junto aos seus pés até de manhã…”
④ O verbo principal da oração וַתָּ֕קָם בִּטֶ֛רֶום יַכִּ֥יר אִ֖ישׁ אֶת־רֵעֵ֑הוּ é וַתָּקָם (wayyiqtol).
⑤ A combinação da preposição בְּ + partícula adverbial טְרוֹם expressa ideia circunstancial.
⑥ O verbo principal da oração circunstancial בִּטֶ֛רֶום יַכִּ֥יר אִ֖ישׁ אֶת־רֵעֵ֑ה é יַכִּיר (hiphil).
⑦ O sujeito da oração circunstancial בִּטֶ֛רֶום יַכִּ֥יר אִ֖ישׁ אֶת־רֵעֵ֑ה é o substantivo אִישׁ.
⑧ O verbo principal יַכִּיר tem como objeto direto a frase acusativa אֶת־רֵעֵה: lit. “antes que o homem reconhecesse seu vizinho”, ou seja, “antes que pudessem conhecer um ao outro” (ARA), ou “antes de clarear” (NVI).
⑨ O verbo principal וַיֹּאמֶר introduz o discurso direto de Boaz.
⑩ O verbo principal da oração אַל־יִוָּדַ֔ע é יִוָּדַע (niphal yiqtol).
⑪ A partícula negativa אַל caracteriza a ação expressa pelo verbo principal יִוָּדַע: “que ninguém saiba…”
⑫ A conjunção כִּי introduz a oração subordinada explicativa כִּי־בָ֥אָה הָאִשָּׁ֖ה הַגֹּֽרֶן.
⑬ O verbo principal da oração subordinada explicativa כִּי־בָ֥אָה הָאִשָּׁ֖ה הַגֹּֽרֶן é בָאָה (qatal).
⑭ O sujeito da oração subordinada explicativa כִּי־בָ֥אָה הָאִשָּׁ֖ה הַגֹּֽרֶן é o substantivo definido הָאִשָּׁה.
⑮ O verbo principal בָאָה tem como objeto indireto substantivo definido הַגֹּֽרֶן: “porque a mulher veio à eira.”
Tradução
Ela dormiu aos pés dele até de manhã e levantou-se antes do homem perceber que havia amanhecido. Então ele disse:
— Que ninguém saiba que a mulher veio à eira.
Slideshow
Baixe o arquivo do slideshow em formato pdf aqui.
*Esse material tem autor. Ao compartilhá-lo, não se esqueça de citar a fonte.